ابی چوی: مرگ و تکه تکه شدن یک اینفلوئنسر در مورد زندگی در هنگ کنگ “ایمن” چه می گوید

هشدار محتوا: این داستان حاوی توصیفاتی از خشونت است که ممکن است برای خوانندگان آزاردهنده باشد.

هنگ کنگ
CNN
–

تصویر کارت پستال هنگ کنگ یکی از آسمان خراش های پر زرق و برق در مقابل کوه های سرسبز، رستوران های کم نور و بانکداران سرمایه گذاری در کت و شلوار است.

اما در هفته‌های اخیر، مرکز مالی بین‌المللی دوباره در سرفصل اخبار تاریک‌تر قرار گرفته است: مرگ مدل و اینفلوئنسر ابی چوی، که ماه گذشته قسمت‌های تکه‌تکه‌شده بدنش به همراه یک دستگاه برش گوشت و اره برقی در یک واحد اجاره‌ای پیدا شد.

مرگ جوان 28 ساله مادر او نه تنها شهری را که مرتباً به عنوان یکی از امن‌ترین شهرها در جهان رتبه‌بندی می‌شود وحشت زده کرده است، بلکه بسیاری از رسانه‌های جهان را با جزئیات وحشتناک قتل او تحت تأثیر قرار داده است.

برای هنگ‌کنگی‌ها، خاطرات دردناکی از موارد قبلی تکه تکه شدن در این شهر را دوباره زنده کرده است – بسیاری از آنها زنان جوان را هدف قرار می‌دهند و تقریباً همگی توسط مردان انجام شده‌اند.

قتل موسوم به “Hello Kitty” در سال 1999، زمانی که فن مان یی 23 ساله توسط اعضای باند ربوده شد و یک ماه قبل از مرگ و تکه تکه شدنش به طرز وحشیانه ای شکنجه شد. در نهایت جمجمه او در داخل یک عروسک مخمل خواب دار Hello Kitty دوخته شده پیدا شد.

چهار زن، که جوانترین آنها فقط 17 سال داشت، توسط یک راننده تاکسی کشته شدند که اعضای تکه تکه شده بدن آنها را قبل از دستگیری در سال 1982 در شیشه ها نگه می داشت. 2008 و بقایای او در یک توالت ریخته شد.

و در سال 2013، گلوری چاو و مون سیو توسط پسر 28 ساله خود به قتل رسیدند و قطعه قطعه شدند، جنایتی که قاضی آن را “شیطان” و “کاملاً شنیع” توصیف کرد.

انبوهی از تیترها پس از هر قتل. اما علیرغم همه توجه رسانه ها، کارشناسان خاطرنشان می کنند که چنین مواردی در هنگ کنگ، شهری با نرخ فوق العاده پایین جنایات خشونت آمیز برای جمعیت 7.4 میلیون نفری، بسیار نادر است.

هنگ کنگ هر سال شاهد تنها چند ده قتل است، در مقایسه با چند صد قتل در نیویورک. و سال گذشته تنها 77 سرقت را ثبت کرد – در مقایسه با بیش از 17000 سرقت در نیویورک و 24000 در لندن.

پس چرا علاقه زیادی به این چند مورد قبلی وجود دارد؟ کارشناسان می گویند نادر بودن آنها، همراه با وحشیگری آنها، یکی از عوامل است.

اما ممکن است دیگری در این بازی وجود داشته باشد: این که در زیر تمام جزئیات تلخ مرگ مدفون شده است، بینشی عجیب از زندگی در یکی از پرجمعیت ترین شهرهای جهان است.

رودریک برودهرست، استاد ممتاز جرم‌شناسی در دانشگاه ملی استرالیا که قبلاً در هنگ‌کنگ مستقر بود، جایی که مرکز جرم‌شناسی هنگ‌کنگ را تأسیس کرد، تخمین می‌زند که در طول 50 سال گذشته ده‌ها مورد تجزیه در این شهر وجود داشته است.

فیلیپ به، آسیب شناس نیمه بازنشسته پزشکی قانونی که قبلاً با پلیس هنگ کنگ کار کرده است، تخمین کمی کمتر ارائه کرد و گفت که می تواند کمتر از 10 مورد از این قبیل را در 40 سال کار حرفه ای خود به یاد بیاورد.

هر دو کارشناس تاکید کردند که هنگ کنگ هنوز بسیار امن است و این اعداد نسبتا پایین هستند. برادهرست گفت، در واقع، شهرت هنگ کنگ برای ایمنی به این معنی است که موارد معدودی که رخ داده است، “اثر” قوی تری در شهر باقی گذاشته است.

اما هر دوی این موارد همچنین ماهیت وحشتناک این موارد گذشته – به ویژه، تکه تکه شدن اعضای بدن – را نشان می‌دهند که واقعیت‌های زندگی در هنگ کنگ را نشان می‌دهد.

به عبارت ساده تر، پنهان کردن جسد در شهری فشرده، خانه آپارتمان های کوچک و برخی از پرجمعیت ترین محله های جهان، بسیار سخت تر است.

به گفت، فردی که تلاش می کند جسدی را در مناطق روستایی استرالیا، کانادا یا ایالات متحده از بین ببرد، به دلیل فضای زیاد و زمین باز، “شانس بسیار خوبی برای فرار از آن دارد.”

در هنگ کنگ اینطور نیست.

به گفت: «اینها اساساً افرادی هستند که سعی می کنند از یک جنایت فرار کنند، اما موفق به انجام این کار نمی شوند.

یک قاتل در هنگ کنگ به احتمال زیاد تنها در چند فوتی ده ها نفر زندگی می کند که می توانند آنها را در تلاش برای از بین بردن یک جسد ببینند. – برخی را وادار می کند تا قربانیان را برای دفع به قطعات کوچکتر بشکنند.

«بیشتر مردم در بلوک های آپارتمانی روی هم زندگی می کنند. ما افراد دارای خانه و باغ نداریم که بتوانیم بیرون برویم و چاله ای حفر کنیم و سعی کنیم جسدی را دفن کنیم.” “شما هرگز واقعا تنها نیستید. همسایگان شما بالای سر شما هستند، پایین شما، در کنار شما هستند. هر چیزی غیرعادی توجه کسی را به خود جلب می کند.”

Broadhurst موافقت کرد، و اشاره کرد که در ساختمان های آپارتمانی، یک قاتل ممکن است مجبور شود فقط برای بیرون رفتن به آسانسور مشترک بیش از 100 خانوار وارد شود.

چندین مورد قبلی مربوط به قاتلینی بود که قسمت‌های بدن را پخته یا جوشانده بودند – جزئیاتی که عموم را وحشت زده کرده است و احتمالاً با شایعات غیرقابل اثبات پیرامون پرونده‌هایی مانند “قتل نان خوک” در سال 1985 در همسایگی ماکائو تقویت شده است. مردی یک خانواده 10 نفره از جمله صاحبان یک رستوران را کشت و – همانطور که افسانه شهری (و فیلم الهام گرفته از آن) می گوید – ظاهراً آنها را در نان نان سرو کرد.

به گفت، اما توضیح در بیشتر موارد بسیار پیش پا افتاده است.

او گفت: در آب و هوای نیمه گرمسیری و مرطوب هنگ کنگ، “بوی بدن خیلی سریع توجه را به خود جلب می کند” – به همین دلیل برخی از قاتلان ممکن است سعی کنند با پختن قسمت های تکه تکه شده بو را از بین ببرند.

در مورد اینکه چرا این قاتلان از روش‌هایی که معمولاً در کشورهای دیگر دیده می‌شود استفاده نمی‌کنند – نگهداری جسد در فریزر، انداختن آنها در آب در اواخر شب – تراکم هنگ‌کنگ یک مشکل دیگر است.

در بازار مسکن گران قیمت آن، آپارتمان ها معمولا برای مبلمان بزرگ یا لوازم آشپزخانه بسیار کوچک و تنگ هستند.

به گفت: «تعداد بسیار کمی از افراد یخچال های بزرگ در خانه دارند. حتی تعداد کمتری هم فریزر دارد. حتی اگر بخواهی نمی‌توانی بدن را نگه‌داری».

او افزود که همین کمبود در مورد خودروها نیز صدق می کند – و بنابراین همان مشکل در حمل و نقل محتاطانه بدن.

تعداد کمی از ساکنان دارای وسایل نقلیه هستند زیرا ساختمان‌های دارای مکان برای پارک قیمت بالایی دارند – در سال 2019، یک فضای پارکینگ به قیمت نزدیک به 1 میلیون دلار فروخته شد که یک رکورد است – و به هر حال شهر دارای یک سیستم حمل و نقل عمومی گسترده و کارآمد است.

این عوامل ترکیبی می‌تواند موارد مختلفی را در طول سال‌ها توضیح دهد که قاتلان از روش‌های عجیب و غریب و عجیب و غریب برای برخورد با بدن قربانیان خود استفاده می‌کردند – مانند زنی که توسط شوهرش در سال 2018 به قتل رسید و جسد او در چمدان نگهداری می‌شد، یا 28 ساله. مردی که جسدش در یک بلوک سیمانی در سال 2016 پیدا شد.

“ما در جایی زندگی می کنیم که اساساً، اگر کسی را کشته اید، سوال مهم بعدی شما این است: با جسد چه کار می کنید؟” به گفت.

گزینه های بسیار کمی وجود دارد.»