CNN
–
برخی از مردم در جستجوی ماجراجویی به سراسر جهان سفر می کنند، در حالی که برخی دیگر به دنبال شگفتی های طبیعی، نشانه های فرهنگی یا تجربیات آشپزی هستند. اما عکاس فرانسوی فرانسوا پروست در سفر اخیر خود در سراسر آمریکا به دنبال چیزی کاملاً متفاوت بود: کلوپ های استریپ.
از میامی تا لس آنجلس، آخرین کتاب پروست به نام “باشگاه آقایان” مسیر او را در سراسر ایالات متحده از طریق نزدیک به 150 باشگاه استریپ با نام هایی مانند Pleasures، Temptations و Cookies N’ Cream ترسیم می کند. با این حال، حتی یک زن برهنه دیده نمیشود، زیرا دوربین پروست منحصراً بر روی خود ساختمانها و بهویژه نمای اغلب رنگارنگ آنها آموزش دیده بود.
در طول پنج هفته در سال 2019، او بیش از 6000 مایل را طی کرد و عکسهای حاصل همه چیز را از رنگهای پاستلی کلاب پینک پوسیکت فلوریدا گرفته تا مکانهایی که در ایالتهای مذهبیتر این کشور در معرض دید عموم پنهان شده بودند، به تصویر میکشید.
پروست که در یک تماس ویدیویی و ایمیل با CNN صحبت میکرد، گفت: «من این مکانها را به دو نوع تقسیم میکنم: یکی بسیار ادغام شده با چشمانداز عمومی، و دیگری کمی پنهانتر و مبهمتر است.
او افزود که نوع اول را می توان در محیط های “بسیار آمریکایی” مانند “در اطراف شهربازی ها و فست فودها و مراکز خرید” یافت. با این حال، مکان های اخیر، گاهی اوقات با هر فروشگاهی در یک مرکز خرید غیرقابل تشخیص به نظر می رسند. پروست گفت که او بسیاری از چنین مؤسساتی را در امتداد کمربند کتاب مقدس، منطقه ای محافظه کار اجتماعی در جنوب کشور، پیدا کرده است. او به ویژه به دلیل تضاد آشکار بین رواج باشگاه های استریپ با آنچه که در کتابش به عنوان «محافظه کاری و خالص گرایی افراطی» توصیف می کند، علاقه زیادی به کاوش در این منطقه داشت.
پروست اصرار داشت که علاقه چندانی به فضای داخلی یا خدمات باشگاه های استریپ استریپ که همیشه در طول روز از آنها بازدید می کرد، ندارد. در عوض، او امیدوار بود که با ایجاد عکسهای عینی و مستند از مؤسساتی که در تقاطع جنسیت، جنسیت و تجارت نشستهاند، بیشتر درباره فرهنگ آمریکایی بیاموزد. او با مستندسازی تغییر نگرش نسبت به رابطه جنسی از طریق لنز معماری، افزود که این مجموعه در درجه اول یک پروژه عکاسی منظره بود.
او در «باشگاه آقایان» نوشت: «منشور این مضمون نماهای استریپ کلاب راهی برای مطالعه و تلاش برای درک کشور شد.
“(“باشگاه آقایان”) پانورامای عینی از عقاید مسلط و جنسیت و جنسیت بخشیدن به تصویر زنانه است.”
پیدایش پروژه پروست به سریال سال 2018 او به نام «After Party» برمی گردد که بر نمای پر زرق و برق کلوپ های شبانه فرانسوی تمرکز داشت. او گفت که مردم اغلب اظهار نظر میکردند که نمای بیرونی ساختمانها به نظر میرسد که مستقیماً از شهرهای آمریکا خارج شدهاند، و این باعث شد که او از ایالات متحده بازدید کند و پروژه را تمدید کند.
همانطور که او به طور دقیق سفر خود را برنامه ریزی می کرد، نه تنها از حجم زیاد کلوپ های استریپ در آمریکا شگفت زده شد، بلکه – برخلاف اروپا – آنها اغلب خواستار دیده شدن بودند. دیوارهای صورتی تند، شبحهای برهنه غولپیکر و حتی ویترین مغازههای راه راه مانند عصا، نوع سرگرمیهای داخل آن را پنهان نمیکردند.
پروست گفت: «نمونه خوب لاس وگاس است، جایی که کلوپهای استریپ در همه جا هستند و تابلوهای آنها به اندازه تابلوی فست فود (رستوران) یا کازینو چشمک میزند.
کلوپهای میامی اغلب با رنگهای زنده و شبیه به وس اندرسون نقاشی میشدند. عکسهای دیگر مکانهای سرپوشیده روشن را نشان میدهند که با محیطهای کمکویری اطرافشان تضاد دارند.
او گفت: اگر موسسات در روز باز بودند، پروست وارد می شد و برای «مشکوک نشدن… و توضیح می داد که قصدم چه بوده است» برای گرفتن عکس اجازه می گرفت. فضای داخلی به ندرت به وعدههای وسوسهانگیز که در تابلوهای بیرون نصب شده بود، عمل میکرد، اما عکاس در طول سفر پنج هفتهای خود با شخصیتهای زیادی آشنا شد، از افراد بیتفاوت گرفته تا مدیرانی که از پروژه هیجانزده بودند.
او گفت: “بیشتر اوقات، مردم خوب بودند – 99٪ از آنها به عکس نما بله می گفتند.”، او افزود که معمولاً تا زمانی که از حامیان یا رقصندگان عکس نمی گرفت، از حضور او ناراحت نمی شدند.
او گفت: “بعضی فکر می کنند کمی عجیب است، برخی واقعاً در مورد آن هیجان زده می شوند و کارت ویزیت خود را به من می دهند تا پس از اتمام کار، عکس را برایم بفرستم.”
پروست گفت، با این حال، بزرگترین شگفتی او این بود که چگونه کلوپهای استریپ در زندگی روزمره «عادیشده» به نظر میرسند. همانطور که او در کتاب خود منعکس می کند، “رابطه ای که به نظر می رسد آمریکایی ها با باشگاه های استریپ استریپ با آنچه در اروپا می بینید کاملاً متفاوت است. به نظر می رسد رفتن به یک استریپ کلاب بسیار عادی تر است … شما به عنوان یک زوج یا در میان دوستان شب ها برای تفریح می روید.
برای مثال، او از این واقعیت که بسیاری از کلوپهای استریپ لاس وگاس تبدیل به رستوران شدند، شگفتزده شد – که بسیاری از آنها دارای تخفیفهای ساعت خوش، بوفهها و تخفیفهای ویژه برای رانندگان کامیون یا کارگران ساختمانی بودند.
«من متوجه چند باشگاه استریپبافی شدم که تبلیغ میکردند که یک استریپکلاب و استیکخانه هستند، بنابراین میتوانی یک تکه گوشت بزرگ (در حین تماشای استریپرها) بخوری. این نیز چیزی است که برای من بسیار آمریکایی به نظر می رسد،» او گفت: «از برخی افرادی که در پورتلند ملاقات کردم شنیدم که حتی کلوپ های استریپ (که غذای گیاهی ارائه می دهند) وجود دارد.
نماها مملو از جوک هایی مانند “زندگی جنسی من مانند صحرا است، 2 نخل، بدون خرما” و نام های جناسی مانند Booby Trap و Bottoms Up است. رویکرد مستند پروست، کمدی سوررئال نشانه ها را افزایش می دهد. اما همچنین به عنوان یک لنز خنثی عمل می کند که از طریق آن بینندگان می توانند تصمیم خود را در مورد شیئی شدن زنان بگیرند.
«باشگاه جنتلمن» با تطبیق بر بدنهای رقصنده بیچهره سیلوئتهای زنانه و نشانههای اصلی «دختر دختران دختر»، کالاییسازی زنانی را بررسی میکند که در حقیقت در آثار پروست کاملاً غایب هستند (مشاهدهای که در عنوان کتاب منعکس شده است، این عبارتی است که بارها بر روی تابلوهای عکس های او دیده می شود). استریپ کلوبهایی که او به آنها میرفت، زنان را بهعنوان چیزهایی که باید مصرف کرد، از نامهای بسیار با مضمون غذا گرفته تا آگهیهایی که روی آن نوشته شده بود، «1000 دختر زیبا و سه دختر زشت» را معرفی میکردند.
برای پروژه بعدی خود، پروست قصد دارد از ژاپن دیدن کند تا هتل های عاشقانه این کشور را مستند کند، که نقشی مشابه به عنوان کلوپ های استریپ در برخی از مناطق ایالات متحده دارند: اسرار آشکار در یک جامعه محافظه کار. اما عکاس معتقد است که مؤسسات آمریکایی که او از آنها بازدید کرده است، چیزی منحصر به فرد در مورد این کشور می گویند – چیزی که کمتر در مورد جنسیت و بیشتر در مورد رویای آمریکایی است.
او گفت: آنچه پروژه او به او نشان داده این است: “تا زمانی که از نظر تجارت موفق باشید، (مهم نیست) فعالیت شما با رابطه جنسی باشد.”
“باشگاه آقایان” در آگنس بی به نمایش گذاشته می شود. بوتیک گالری در توکیو، ژاپن، بین 17 مارس تا 15 آوریل 2023. کتابمنتشر شده توسط Fisheye Editions، هم اکنون در دسترس است.