برای این دلایل، کلروپلاست های گلوکوفیت به عنوان یک واسطه اولیه بین سیانوباکتری ها و کلروپلاست های توسعه یافته اضافی در جلبک ها و گیاهان قرمز در نظر گرفته می شوند. کلروپلاست های گلوکوفیت همچنین شامل تیلاکوئیدهای متحدالمرکز غیر انباشته ای هستند که یک کربوکسیزوم را احاطه کرده اند – یک ساختار ایکوز وجهی که کلروپلاست های گلوکوفیت و سیانوباکتری ها آنزیم تثبیت کننده کربن RuBisCO را در آن خرید لوله داربستی نگه می دارند.
The Price Of A Sheet Of 2 Mils Of Oil
همه کلروپلاست های اولیه به یکی از چهار دودمان کلروپلاست تعلق دارند – دودمان گلوکوفیت کلروپلاست، دودمان آمیبوئید Paulinella chromatophora، دودمان رودوفیت (جلبک بنفش) کلروپلاست، یا کلروپلاستیدان (بی تجربه). Paulinella chromatophora که در مراحل اولیه اندوسیمبیوز قرار دارد، می تواند بینش هایی را در مورد چگونگی تکامل کلروپلاست ها ارائه دهد.
Scaffolding Pipe Price
در حالی که بیشتر کلروپلاست ها از اولین مجموعه موارد درون همزیستی سرچشمه می گیرند، Paulinella chromatophora استثنایی است که اخیراً یک درون همزیستی سیانوباکتری فتوسنتزی اضافی به دست آورده است. استثنا آمیبوئید Paulinella chromatophora است که از اجدادی می آید که 90 تا 500 میلیون سال پیش یک پروکلروکوکوس سیانوباکتریوم را گرفت.
The Price Of Cans 2 And 3
در حالی که کلروپلاست های اصلی یک غشای دوگانه از جد سیانوباکتری خود دارند، کلروپلاست های ثانویه غشای بیشتری در خارج از دو اصلی دارند، به دلیل رویداد درون همزیستی ثانویه، زمانی که یک یوکاریوت غیرفتوسنتزی یک جلبک حاوی کلروپلاست را بلعید اما آن را هضم نکرد. سیانوباکتری اول این داستان.
در حال حاضر به طور معمول تصور می شود که موجودات با کلروپلاست های اصلی یک نیای واحد دارند که سیانوباکتری را بین 600 تا 2000 میلیون سال در گذشته جذب کرده است. اکنون مشخص شده است که Chromalveolata نسبت به Rhizaria پارافیلتیک است. به نظر میرسد برخی از گیاهان ژنها را برای سنتز لایه پپتیدوگلیکان ذخیره کردهاند، اگرچه در عوض برای استفاده در تقسیم کلروپلاست تغییر کاربری داده شدهاند.
What Is The Best Color For The Attic Roof?
ژن های درون هسته یوکاریوت فاگوسیت شده گاهی به هسته میزبان ثانویه منتقل می شوند. کروماتوفورها DNA بسیار کمتری را به هسته میزبان خود منتقل کرده اند. سینکوکوکوس. کروماتوفورها نمی توانند در فضای باز میزبان خود زنده بمانند. ارگانیسم های میزبان آنها معمولاً به عنوان جلبک سبز و گیاهان زمینی شناخته می شوند.
هلیکوسپوریدیوم یک جنس از جلبکهای انگلی غیرفتوسنتزی است که تجربهای ندارند و گمان میرود شامل یک کلروپلاست باقیمانده باشد. گروه کلروپلاست رودوفیت یا جلبک زرشکی یکی دیگر از دودمان بزرگ و متعدد کلروپلاست است. حدود 0.3-0.8٪ از DNA هسته ای در Paulinella از کروماتوفور است، در مقابل 11-14٪ از کلروپلاست در گیاهان.
RuBisCO و CO2 در کلروپلاست متمرکز می شوند. کلروپلاستهای کلروپلاستیدا یا کلروپلاستهای بیتجربه، یکی دیگر از دودمان بزرگ و بسیار متنوع کلروپلاست اولیه هستند. کلروپلاست های کلروپلاستیدا دیواره پپتیدوگلیکان بین غشای دوگانه خود را از دست داده اند و یک فضای بین غشایی باقی می گذارند. رودوپلاست ها دارای یک غشای دوتایی با فضای بین غشایی و رنگدانه های فیکوبیلین هستند که به صورت فیکوبیلیزوم های روی غشاهای تیلاکوئید سازماندهی شده اند و از روی هم چیدن تیلاکوئیدهای آنها جلوگیری می کنند.