فرارو-طبق تحقیقات جرمی وانگ از دانشکده دامپزشکی دانشگاه پنسیلوانیا و همکارانش، این تجدید سلول های بنیادی با یک عامل خود-بازسازی سلول های بنیادی به تازگی شناسایی شده به نام DOT1L مرتبط است.
بنابراین، این دانشمندان نشان دادند که حیوانات فاقد DOT1L قادر به حفظ سلول های بنیادی اسپرماتوگونیال نیستند، که بر توانایی آنها برای ساختن اسپرم دائمی تأثیر می گذارد.
وانگ می گوید: «دانستن این عامل ضروری نه تنها به ما در درک بیولوژی سلول های بنیادی ژرمینال بالغ کمک می کند، بلکه ممکن است به ما این امکان را بدهد که روزی سلول های سوماتیکی مانند نوعی از سلول های پوستی به نام فیبروبلاست را دوباره برنامه ریزی کنیم.» Та бех селуліхай за шонденный برای شوندو، что быстрой гам ро бы гло брай брай барарори.»
عملکرد DOT1L در خود نوسازی سلول های پایه به طور تصادفی توسط محققان کشف شد. موش های دارای DOT1L جهش یافته در هر سلول، فراتر از مرحله جنینی زنده نمانند.
با این حال، بر اساس الگوهای بیان ژن DOT1L، وانگ و همکارانش فرض کردند که DOT1L ممکن است در میوز، فرآیند تقسیم سلولی که منجر به اسپرم و تخمک میشود، نقش داشته باشد. بنابراین، آنها تصمیم گرفتند بررسی کنند که اگر ژن را فقط در این سلول های تولید مثلی پرش کنند، چه اتفاقی می افتد.
در آزمایشات خود بر روی موش، دانشمندان شواهد مختلفی از ارتباط بین DOT1L و فرآیند خود نوسازی سلولهای بنیادی پیدا کردند، به این معنی که وقتی DOT1L در این سلولها غیرفعال شد، نه تنها روند خود نوسازی سلولهای بنیادی مختل شد. اما تولید و رشد اسپرم نیز به میزان قابل توجهی کاهش یافت
وانگ می گوید: “ما فکر می کنیم که DOT1L بیان ژن های Hoxc را با جهش در آنها افزایش می دهد. این فاکتورهای رونویسی احتمالاً به فرآیند خود نوسازی سلول های اساسی کمک می کنند. وی میافزید; یکی از اهداف بلندمدت استفاده از عواملی مانند DOT1L و سایر عوامل دخیل در خود نوسازی سلول های بنیادی برای کمک به افراد با چالش های باروری است.
منبع: راهنما