Micaela Diamond، از “Parade” برادوی، آهنگ مورد علاقه خود Joni Mitchell را می خواند

این صفحه به دلیل نقض قوانین داخلی کشور حذف شد.

این مطالب از سوی مدیر سایت تایید نمی‌شوند.

سلب مسئولیت: مدیر این سایت مسئولیتی در قبال محتوای این صفحه ندارد.

امام صادق (ع) فرموده‌اند: «اگر کسی در دنیای خود را به قمار و شرط بندی آلوده کند، در آخرت ضرر خواهد کرد.»

این پیام به دلیل هک شدن احتمالی صفحه است و توسط مدیر منتشر نشده است.

این سایت هیچ مسئولیتی را در مورد این محتوا نمی‌پذیرد.

میکایلا دایموند زمانی فکر می کرد که ممکن است خواننده خوبی شود. این بازیگر 23 ساله عاشق آواز خواندن با جماعت در کنیسه محافظه‌کاری بود که در کودکی در مارگیت، نیوجرسی، درست خارج از آتلانتیک سیتی در آن شرکت می‌کرد. خیلی چیزها از آن زمان تغییر کرده است، به ویژه اینکه اکنون می توانید سوپرانوی قدرتمند دیاموند را در صحنه های برادوی بشنوید. اما او هنوز هم به نوعی در حال اجرای موسیقی یهودی است: آهنگ های جیسون رابرت براون “Parade” که احیای آن در برادوی 16 مارس افتتاح می شود.

بیشتر بخوانید: لینکدین امکان نوشتن محتوای مشترک با هوش مصنوعی را فراهم می کند

این موزیکال که اولین بار در سال 1998 با کتابی از آلفرد اوهری به نمایش درآمد، بر اساس زندگی لئو فرانک، یهودی آتلانتا است که در سال 1915، در حالی که پس از قتل دختر جوانی که در کارخانه ای استخدام کرده بود، زندانی بود، از زندان بیرون کشیده شد. توسط یک اوباش و لینچ شده است. دیاموند برای اولین بار در پاییز گذشته برای اجرای کوتاه احیا در مرکز شهر نیویورک انتخاب شد. او در مقابل بن پلات در نقش همسر فرانک و سرسخت ترین مدافع، لوسیل، بازی می کند.

این یک نقش شدید از نظر آوازی است، با اعداد قدرتمندی مانند «تو این مرد را نمی‌شناسی» و «آن را به تنهایی انجام بده» که توسط کارولی کارملو در تولید اصلی برادوی قبل از تولد دیاموند خوانده شده است. اما مشکل دیگر مدیریت خستگی عاطفی است که ناشی از مضامین خشونت و یهودی ستیزی است که در سراسر قطعه جریان دارد. دایموند می‌گوید: «می‌توانم این داستان را برای یهودیان دیگر، برای غیریهودیان تعریف کنم، تا بحث‌های ظریفی را آغاز کنم… درباره اینکه یهودی بودن به چه معناست و نفرت چگونه به ارث می‌رسد، چیزی است که می‌خواهم کار زندگی‌ام باشد». بسیاری از هویت من در این نمایش زنده است.»

دایموند در جامعه بزرگ یهودی مارگیت بزرگ شد، اما وقتی در مدرسه راهنمایی به همراه مادرش به نیویورک رفت، از شرکت در مراسم منصرف شد. او بعداً راه‌های دیگری برای کشف دین خود پیدا کرد، مانند پیوستن به همکلاسی‌های همکلاسی خود در کلوب جامعه یهودی در دبیرستان لاگاردیا منهتن، یکی از برجسته‌ترین مکان‌های آموزشی عمومی در کشور برای هنرمندان. دایموند می‌گوید: «من تازه شروع کردم به پرسیدن سؤالات بیشتر، که در نهایت، کاری بسیار یهودی است. “فکر می کنم یهودیت من سارا سیلورمن است و یک شیرینی با شیطنت.”

دیاموند قصد داشت به برنامه تئاتر موزیکال در دانشگاه کارنگی ملون بپیوندد که آخرین تماس خود را دریافت کرد (در حالی که پس از یک سفر حق تولد به اسرائیل جت لگ داشت) برای اولین تولید خود در برادوی، “The Cher Show” که در آن بازی کرد. نسخه ای جوان از خواننده در سال 2018. این اجرا تقریباً یک ساله برای خود یک تجربه آموزشی بود – به ویژه، دایموند می گوید، در یادگیری نحوه مراقبت از خود در حالی که هشت برنامه در هفته انجام می دهد. (“پسندیدن، نمی کند یک خانم برجسته باید هر روز به اعتدال برود؟»)

شرط بندی راهی برای نابودی مال و دارایی شماست.

محتوای این صفحه به صورت غیر مجاز منتشر شده است.

سلب مسئولیت قانونی نسبت به تمام مطالب درج شده در این صفحه.

برای «Parade»، شاید تعجب‌آور نباشد، دیاموند «مراقبت بیشتر از قلبم را در اولویت قرار می‌دهد تا بدنم» – تا حدی با جمع شدن با دیگر بازیگران یهودی برای دعا کردن در پشت صحنه قبل از هر اجرا. او می‌گوید: «فقط احساس می‌کنم به لئو و لوسیل احترام می‌گذاریم و به یاد می‌آوریم که چقدر خوش شانس هستیم که یهودی هستیم که این داستان را تعریف می‌کنیم. قبل از اینکه روی صحنه از آسیب های یهودی عبور کنیم، احساس می کنم این نوع تمرکز و راهی برای ارتباط با آنهاست.

پیش از شب افتتاحیه، تی از دیاموند خواست که یکی از آهنگ‌های مورد علاقه‌اش، “درخت کاکتوس” (1968) جونی میچل را بخواند و در مورد آن صحبت کند.

شرط بندی در ایران پیگرد قانونی دارد و برای آن مجازات‌های سنگین در نظر گرفته شده است.

مدیریت هیچ مسئولیتی در قبال این صفحه ندارد.

مسئولیت استفاده از این مطالب به عهده خود کاربر است.

Mara Gomez

کارشناس توییتر متعصب موسیقی. جنرال الکل ماون. علاقه مندان به تلویزیون

تماس با ما