نظر | دایان فاینشتاین پیر است، کاملاً. او همچنین یک غول مطلق است.

این صفحه به دلیل رعایت قوانین جمهوری اسلامی ایران از دسترس خارج شد.

این مطالب از سوی مدیر سایت تایید نمی‌شوند.

سلب مسئولیت: مدیر این سایت مسئولیتی در قبال محتوای این صفحه ندارد.

او اکنون 89 سال دارد، مسن‌ترین سناتور کنونی، و صحبت‌های زیادی در مورد اینکه آیا او قدرت کافی و دقت بهینه را برای این کار به ارمغان می‌آورد، وجود دارد. این مصادف با یک گفتگوی بزرگتر است که به عزم ظاهری جو بایدن برای انتخاب یک دوره دوم ریاست جمهوری که پس از 86 سالگی پایان می یابد، در مورد سن، توانایی، اپتیک و زمانی که یک رهبر باید افسار را واگذار کند، مرتبط است. این یک بحث منصفانه و ضروری است.

اما هرگز نباید تمام کارهایی را که یک فرد به دست آورده، کم کند یا ما را از آن منحرف کند. هرگز نباید آن نوع اقتدار اخلاقی را که می‌تواند از مجموعه‌ای از سال‌ها ناشی شود – از تمام چیزهایی که یک فرد از سر گذرانده، همه چیزهایی که دیده و زنده مانده است، به حداقل برساند. هرگز نباید صحنه ها را از هر حلقه برجسته حذف کند.

دو تا از صحنه‌های فاینشتاین که از بین چندین صحنه انتخاب شده‌اند:

در مارس 2013، او با موفقیت مبارزه کرد تا از طریق کمیته قضایی سنا، ممنوعیت منقضی شده سلاح های تهاجمی را بازگرداند. در مقطعی سناتور تد کروز، یک جمهوری‌خواه تگزاس با تفسیری خشن و واقعی از متمم دوم متمم دوم، تسلط قانون اساسی خود را زیر سوال برد. او پاسخ داد: “من کلاس ششمی نیستم.” “من وکیل نیستم. اما پس از 20 سال، من از نزدیک با قانون اساسی آشنا شدم. به این میگن تجربه و این نمونه ای از آرامشی است که ایجاد می کند.

در ماه مارس سال بعد، او به صحن مجلس سنا رفت تا سیا را به عنوان بخشی از تلاش طولانی و سرسختانه خود برای بازخواست کردن ایالات متحده به دلیل استفاده از سایت‌های سیاه، شکنجه و موارد مشابه پس از حملات تروریستی سپتامبر، مورد انتقاد قرار دهد. 11، 2001. سخنرانی پرشور او – که تشویق شدید دموکرات‌ها را در ضیافت ناهار حزبی در اواخر همان روز به همراه داشت – نقشی را که او علی‌رغم ضربه خشمگینانه به‌عنوان وجدان کشور در مورد رفتار با زندانیان در جنگ علیه تروریسم به دست آورد، تثبیت کرد. او در آن زمان، در 81 سالگی، مسن‌ترین سناتور در حال خدمت بود. و این مناسب است. این به او قد و قامت – و بی باکی – داد تا دولت اوباما را کنار بزند و کاری را که احساس می کرد باید انجام دهد.

فاینشتاین همیشه راه خودش را رفته است و از قطب‌نمای خودش پیروی می‌کند، هرگز به اندازه کافی مترقی برای چپ نبوده است، نه آن‌طور که میانه‌روها می‌خواستند او را پیش‌بینی‌پذیر و به‌طور پیوسته می‌دانند، خاص و متعصب.