بیش از یک دهه پیش، ابزارهای ماهواره‌ای هندی توانستند مولکول‌های آب را در دهانه‌های سایه‌دار ماه شناسایی کنند و از آن زمان، جستجو برای یافتن یخ در قطب‌های ماه آغاز شد. ناسادر حال حاضر مونتاژ در حال انجام است جستجوگراین به اندازه یک ماشین خلیج است، به طوری که ماه به درون دهانه های قطب تاریک می رود و به دنبال رسوبات یخی می گردد که در آینده می توان از آن برای ساخت هوای قابل تنفس و پیشران موشک استفاده کرد.
همانطور که “آنتونی کولاپریت” دانشمند پروژه ناسا توضیح می دهد، گروه بزرگی از دانشمندان 10 سال است که روی این ایده کار می کنند. در اوایل سال جاری، مهندسان مرکز فضایی جانسون ناسا در هیوستون، ساخت شاسی کاوشگر را آغاز کردند. سپس در ژوئن، آژانس فضایی اعلام کرد که تیم VIPER مسئول مونتاژ و آزمایش فضاپیما است که قرار است در نوامبر 2024 پرتاب شود.
کاوشگر عملکرد ناسا
مریخ نورد چهار چرخ در مقایسه با روبات های ناسا که در حال حاضر در حال کاوش مریخ هستند، متفاوت به نظر می رسد. VIPER به گونه ای طراحی خواهد شد که می تواند به مکان های تاریک و مکان هایی که نور خورشید برای میلیاردها سال به آنها نرسیده است برود.
کولاپریت در کنفرانس انجمن علمی تحقیقاتی ناسا نیز به این موضوع اشاره کرد که چون این چراغ قوه به مکان های تاریک می رود، اولین نمونه آن با لامپ خواهد بود! در واقع، VIPER دارای چراغ های LED خواهد بود که می تواند رنگ آبی را روی سطح زغالی ایجاد کند.
VIPER همچنین عملکرد متفاوتی نسبت به کاوشگرهای مریخ ناسا دارد. این کاوشگر می تواند با سرعت نور بین زمین و سیاره سرخ حرکت کند، اما تنها چند ثانیه طول می کشد تا به ماه سفر کند، بنابراین دانشمندان می توانند آن را بیشتر مانند یک پهپاد کنترل کنند.
باتری 450 کیلوگرمی این کاوشگر برای انجام مطالعات علمی تا 50 ساعت دوام می آورد و زمانی که چرخش ماه باعث می شود قطب جنوب به مدت دو هفته از دید خارج شود و ارتباط کاوشگر با دانشمندان قطع شود به خواب زمستانی می رود.
